บทสวดพระมหาจักรพรรดิ์

บทสวดพระมหาจักรพรรดิ์
Glitter Photos

วันจันทร์ที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

ผ่าน พบ จบ จาก ตอนที่ 1


ผ่าน พบ จบ จาก ตอนที่ 1
ปฏิจจสมุปบาทแบบย่อ
ประยุกต์มาอธิบายผ่านเรื่องความรัก
--------------------------------------------
1). เหตุของการเกิดไปจนกระทั่งดับ
.......เนื้อหาหลักของบทความผ่าน พบ จบ จาก นั้นได้สื่อถึง “สภาพที่กิเลสเข้ามาแต่ไม่สามารถสะบัดให้หลุดได้” สภาพเช่นนี้สามารถยกตัวอย่างมาอธิบายได้มากมาย
........แต่เพื่อความต่อเนื่องจะขอยกตัวอย่างให้เห็นภาพกันด้วยเรื่องของความรัก
........จิตเดิมแท้ของเรานั้นแม้ว่าจะผ่องใส แต่ก็ไม่มีปัญญา เวลาได้เสพสุขอะไรบางอย่าง เมื่อเกิดสุข ทุกข์ จึงติดใจหรือผลักไสสิ่งนั้น
........ซึ่งสุดท้ายจะรวมลงไปที่อุปาทาน (ความยึดมั่นถือมั่น) กลายเป็นภพ (ที่อาศัย) และชาติ (การเกิดของกิเลสและการเกิดขึ้นในโลกแบบทั่วๆไป)
........เช่นเมื่อเราได้รับความสุขจากสิ่งที่เราเหมาเรียกว่าความรัก ไม่ว่าคำหวานพูดเอาใจ ไม่ว่าการสัมผัสลูบไล้ ไม่ว่าอารมณ์ที่สาสมใจในสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
........เราจะติดสุข เกิดเป็นอุปาทาน กลายเป็นภพคือเราติดสภาพว่าต้องเสพเช่นนั้นเสมอ จึงกลายเป็นชาติ คือการเกิดความรู้สึกว่าจะต้องไขว่คว้าหาสภาพนั้นๆมาเสพ
........ถ้าได้เสพสมใจก็เพิ่มความอยาก(ตัณหา)และความยึดมั่นถือมั่นเข้าไปอีก สะสมลงไปจนกลายเป็นภพและชาติที่จัดจ้านขึ้นไปอีก คืออยากได้เสพสิ่งที่ทำให้สุขมากกว่านี้อีก ก็เพิ่มกิเลสกันไปเช่นนี้
........จนกระทั่งวันหนึ่งวิบากกรรมดลให้เกิดสภาพของการ “จบ” จะออกอาการเริ่มจากชรา คือความแก่
........ในเรื่องความรักไม่ได้หมายถึงคนแก่ แต่หมายถึงสภาพของรักนั้นได้แก่และเสื่อมลง คือมันเสพก็ไม่สุขเหมือนก่อน
........ในระยะของความชรานี้เอง คือสภาพที่คนรักเริ่มเอือมระอา ทะเลาะกัน ไม่เข้าใจกัน งอนแต่ไม่ง้อ เป็นต้น
........พอชราแล้วก็จะจบความรักนั้นที่สภาพของมรณะ คือตาย หรือ “จบ” ส่วนจะตายจากกันจริงๆ หรือความรักตายจนเลิกรากันนั้น ก็คือจบเช่นกัน มรณะเช่นกัน คือสภาพที่เคยได้เสพนั้นได้ตายจากเราไปแล้ว
........ทีนี้มัน “จบ” แต่มันไม่ “จาก” ก็ตรงที่กิเลสมันยังมีอยู่ ตัณหา อุปาทาน ภพ ชาติ มันยังมีครบอยู่
........แต่ไม่ได้เสพสิ่งที่เคยได้เสพ ก็จะเกิดอาการ โศกเศร้า คร่ำครวญรำพัน เสียใจ คับแค้นใจ ความทุกข์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นก็ด้วยเหตุเช่นนี้
........ดังที่ได้กล่าวขยายธรรมะที่สอดแทรกอยู่ในบทความ ผ่าน พบ จบ จาก ด้วยการสรุปบางส่วนจากปฏิจจสมุปบาทมาอธิบายได้ดังนี้
-----------------------------------------------------------
อ่านต่อ
ตอน 2).การหาหนทางแก้ไขสภาพ ผ่าน พบ จบ แต่ไม่ยอมจาก
-----------------------------------------------------------

วันศุกร์ที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2558

การยกระดับสู่มิติที่สูงกว่าของมนุษย์



การยกระดับสู่มิติที่สูงกว่าของมนุษย์ ---------------------------------------------
........การยกระดับสู่มิติที่สูงกว่าของมนุษย์ เพื่อก้าวสู่ยุคพลังงานใหม่นั้น ถูกกล่าวถึงกันมากในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ซึ่งเมื่อก่อนผมอ่านแล้วก็งงครับ แต่ถึงจุดหนึ่งก็กลับกลายเป็นว่า มันเข้าใจเองว่าคืออะไร ก็ขอสรุปเนื้อหาตามนี้เลยก็แล้วกัน
--------------------------------------------
ยุคพลังงานเก่า
........ยุคพลังงานเก่าที่ผ่านมานั้น สรรพชีวิตทั้งหลายในโลกล้วน "ติด" อยู่ในมิติที่ "หยาบ" ซึ่งต้องอาศัยกายจิต และสภาวธรรมทั้งหลายเป็นเครื่องอยู่ อยู่มากๆ 
........นานๆ เข้าก็กลายเป็นอุปาทานยึดติด จนต้องขับเคลื่อนทุกอย่างด้วยพลังกรรม เป็นไปโดยกรรม เพื่อเสวยผลแห่งกรรม 
........อันก่อให้เกิดความอึดอัดขัดเคือง เบียดเบียนฆ่าฟัน กระทบกระทั่งกัน ไม่ว่าจะเป็นภาคหยาบอย่างมนุษย์ สัตว์เดรัจฉาน หรือจะเป็นภาคทิพย์ 
........ตั้งแต่กลุ่มอบายภูมิที่ต่ำกว่าเดรัจฉานลงไปจนถึงสัตว์นรก และภพภูมิเบื้องสูงกว่าอย่างเหล่าเทวดา ไล่ไปจนถึงพรหมชั้นสูงสุด 
........สรุปรวมแล้วคือทั้ง 31 ภพภูมิล้วนแล้วแต่ติดอยู่ในมิติที 3 (ภาคหยาบ) และ 4(ภาคทิพย์) ซึ่งยังถือว่าหยาบอยู่ ยังไม่พ้นไปจากกฏไตรลักษณ์ 
........เพราะหลงลืมความเป็นจริงไปว่า ธาตุทั้งหลาย ทั้งกายและใจนี้ก็เป็นเพียงวัสดุที่หยิบยืมมาทำกิจชั่วคราวเท่านั้น (เปรียบเหมือน Avatar)
---------------------------------------------

การยกระดับสู่มิติที่สูงกว่าของมนุษย์ 
ตอนที่ 2

---------------------------------------------
ยุคพลังงานใหม่
........ส่วนในยุคพลังงานใหม่นั้น มนุษย์ เทวดาและพรหมทั้งหลายก็จะมีโอกาสยกระดับขึ้นสู่มิติที่ 5 ซึ่งพ้นไปจากทั้ง 4 มิติแรก 
........แต่ไม่ได้หมายความว่า มิติที่ต่ำกว่ามิติที่ 5 จะหายไปนะครับ เพราะมิติที่ 5 นี้จะนอกเหนือธาตุขันธ์หยาบๆ เป็นมิติทื่เชื่อมทุกมิติเข้าด้วยกันเป็นหนึ่งเดียวไม่แบ่งแยก
........ที่บอกว่าโลกกำลังยกระดับสู่มิติที่ 5 นั้น ไม่ได้ให้ไปทำหรือปฏิบัติอะไร เพื่อตะกายขึ้นไปยกระดับอะไรนะครับ
........แต่ให้ปลงความยึดติดในกายในใจที่ทำให้เราติดวนอยู่ในมิติที่ 3 และ 4 ลง ปลง ปล่อย ยอม หรืออะไรก็แล้วแต่
........ให้มันคลายจากอุปาทานในธาตุขันธ์ที่ยึดโยงเราอยู่กับมิตินั้นๆ เมื่อมันปลงธาตุขันธ์หมดแล้ว แม้กระทั่งกายใจก็ปล่อยให้มันเป็นธรรมของมันเองไป มันก็จะคลี่คลายหลุดพ้นจากพลังงานเก่าแล้วยกระดับขึ้นสู่มิติที่ 5 ซึ่งใช้พลังงานที่เบากว่าไปเอง
........ความเป็นไปในยุคพลังงานเก่านั้นถูกขับเคลื่อนด้วยพลังงานกรรมเป็นหลัก สรรพสัตว์ทั้งหลายจึงดำเนินไปด้วยกรรม หมกมุ่นในกรรม ตอกย้ำในกรรม อัตตาจึงจัดจ้าน
........เพราะเชื่อว่าทุกอย่างสำเร็จได้ด้วยการกระทำ จึงทำให้โลกและสังสารวัฏดำเนินไปด้วยความอึดอัดขัดเคือง การเบียดเบียนกัน การกดขี่ข่มเหงฆ่าแกงกัน
........มิจฉาทิฏฐิจากทุกหมู่เหล่า ทำให้เกิดความขัดแย้ง และเกิดการรบราฆ่าฟันกันไปทั่วโลก ซึ่งระบบที่รองรับยุคพลังงานเก่าได้อย่างเหมาะสมก็คือระบบทุนนิยม ที่เอื้ออำนวยให้กับการชดใช้และทำกรรมอย่างเต็มที่
........แต่เมื่อโลกได้เปลี่ยนผ่านสู่ยุคพลังงานใหม่ ซึ่งเป็นพลังธรรมที่มีลักษณะคลี่คลายกว่า ผ่อนคลาย กว้างขวางกว่า สายบารมีจากเบื้องบนจึงเชื่อมต่อลงมายังโลก
........เพื่อชำระล้างพลังงานเก่า(กรรม) ตามจุดต่างๆ ของโลกและสังสารวัฏโดยรวม มีทั้งที่ทำสำเร็จและไม่สำเร็จ ซึ่งก็มีเหตุจากหลายปัจจัย แต่เหตุหลักๆ ก็มาจากกรรมของมนุษย์เองที่ปิดบังสัจธรรมเอาไว้อย่างหนาแน่นนั่นเอง
------------------------------------
ต่อตอนที่ 3


การยกระดับสู่มิติที่สูงกว่าของมนุษย์ 
ตอนที่ 3

---------------------------------------------
การชำระล้างพลังงานเก่า
.........การชำระล้างพลังงานเก่า ที่กักขังหน่วงเหนี่ยวสรรพชีวิตทั้งหลายนั้น ไม่ใช่แค่การล้างพลังงานกรรมเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงการล้างระบบที่รองรับยุคพลังงานเก่า อย่างระบบเศรษฐกิจที่มีลักษณะกระตุ้นตัณหาอย่างมากด้วย 
.........โดยในช่วงเปลี่ยนผ่านนี้จะเกิดภัยพิบัติในโลกมากขึ้น เพื่อบีบบังคับให้สรรพสัตว์ทั้งหลายได้รับวิบากกรรมเร็วขึ้น ยิ่งภัยพิบัติมากก็ยิ่งทำให้ระบบเศรษฐกิจอ่อนแอ แล้วก็มีการจ่ายวิบากกรรมผ่านตัวกระทำทางเศรษฐกิจที่มีอิทธิพลระดับโลก 
.........เหมือนที่เราจะเห็นว่าระบบเศรษฐกิจทุนนิยมกำลังอ่อนแอใกล้ล่มสลายเข้าไปทุกทีในช่วงเวลาไม่กี่ปีที่ผ่านมา
.........เศรษฐกิจอันฝืดเคืองนี้ ก็จะบีบผู้คนที่อยู่ในระบบให้ใช้กรรมกันเร็วขึ้น ทำงานหนักขึ้น ปัญหามากขึ้น กดดันเคร่งเครียดมากขึ้น 
.........เพื่อให้ผู้คนได้รับวิบากกรรมตามสมควรจะได้เคลียร์กรรมเก่าให้หมด และถูกบีบให้ทุกข์หนักมากขึ้น ก็จะไปเข้าเงื่อนไขข้อแรกที่จะเข้าสู่เนื้อหาแห่งอริยสัจ 4 ได้ 
.........ไม่อย่างนั้นก็จะไม่สามารถก้าวเข้าสู่ยุคพลังงานใหม่ได้ ก็ต้องตายลงเปลี่ยนภูมิเพื่อชดใช้กรรมให้หมดก่อนแล้วค่อยมาเกิดใหม่ในแบบที่กรรมไม่หนามากจนเกินไป
.........ส่วนระบบเศรษฐกิจทุนนิยมกระแสหลัก ที่ไม่สามารถไปต่อได้ เพราะความโลภที่กัดกินตัวมันเอง ก็จะถูกปรับเปลี่ยนไป โดยคำนึงถึงพื้นฐานความเป็นมนุษย์มากขึ้น 
.........อย่างเช่นระบบเศรษฐกิจแบบพอเพียง ซึ่งก็เป็นจิ๊กซอว์ตัวหนึ่งของยุคพลังงานใหม่ เพียงแต่ยังติดขัดกับอุปสรรคบางอย่างอยู่
.........การเชื่อมต่อสายบารมีลงมาเพื่อชำระล้างกรรม ก็มาจากการน้อมองค์คุณเบื้องสูงเป็นประธานในการสละ ชดใช้หนี้กรรม และขอขมากรรม 
.........บางคนนึกว่าเรื่องนี้เป็นไปไม่ได้ เพราะไม่รู้เรื่องอจิณไตยที่อยู่คนละมิติ ก็เลยอาศัยวิพากษ์วิจารณ์ด้วยความรู้ความเข้าใจเดิมๆ อันคับแคบของตน จากการอ้างอิงเอาในตำรา 

.........จนกลายเป็นกรรมปิดบังอีก ซึ่งการต่อสารบารมีลงมาช่วยชำระกรรมนี้มีขึ้นเพื่อช่วยในการเปลี่ยนผ่านยุค 
.........ถ้าเคลียร์พลังงานเก่ากันไม่ทันก็เป็นไปได้ ที่จะเกิดภัยพิบัติใหญ่ขึ้นมาชำระกรรมให้กับมนุษย์ สัตว์ และจิตญาณที่ยังไม่ได้ยกระดับสู่มิติที่ 5
.........การเชื่อมสายบารมีจากองค์คุณเบื้องสูงลงมาบนโลกนี้ ก็มีอยู่ทั่วไปทุกที่ครับ ไม่ใช่แค่ที่วัดร่มโพธิธรรม 
.........แล้วแต่ว่าใครจะมีบารมีสัมพันธ์กับกลุ่มไหน ก็จะถูกเชื่อมโยงไปตรงนั้นเองโดยอัตโนมัติ
.........ส่วนการหยาดน้ำก็เป็นอีกวิธีหนึ่งในการนำพาบารมีธรรม แห่งองค์คุณเบื้องสูงแผ่ไปสู่ปวงสัตว์ทั้งหลายโดยทั่วกัน 
.........ทุกจุดที่มีการหยาดน้ำ เหล่าจิตญาณก็จะได้เชื่อมต่อถึงบารมีขององค์คุณเบื้องสูงไปด้วย คลี่คลายไปด้วยกัน เป็นการชำระพลังงานเก่าอีกวิธีหนึ่ง ซึ่งปฏิบัติกันเป็นอริยประเพณีที่วัดร่มโพธิธรรม
.........ผู้โปรดสัตว์หรือผู้เผยแพร่สัจธรรม ก็เป็นอีกทางหนึ่งที่ช่วยเคลียร์พลังงานเก่าให้กับสังสารวัฏได้ โดยการให้สัจธรรม ที่ช่วยคลี่คลายโมหะอุปาทานผู้คนและจิตญาณทั้งหลาย ก็จะดึงดูดถ่ายเทพลังงานเก่าของผู้ที่คลี่คลาย จากสัจธรรมเข้ามาชำระ 
.........ช่วยให้ผู้คนทั้งหลายหลุดพ้นคลี่คลายจากอุปาทานในกายในใจตน ยกระดับขึ้นสู่มิติที่ 5 ตามวาระของแต่ละคน 
.........ส่วนผู้โปรดฯ ก็จะต้องช่วยเคลียร์พลังงานเก่าที่เชื่อมโยงเข้ามาด้วยการพาจิตญาณทั้งหลายขอขมากรรม พาประกาศสละ และหยาดน้ำช่วยอุทิศบารมีให้ด้วย
.........กิจในการเปลี่ยนยุคนี้ ยังไม่รู้ว่าจะต้องใช้เวลามากน้อยแค่ไหน อย่างเร็วก็คง 2-3 ชั่วอายุคน แต่ช่วงเวลานี้ก็จะมีผู้บรรลุธรรมมากขึ้น มีพระโพธิสัตว์ที่บรรลุธรรมมากขึ้น 
.........แต่ไม่เก็บตัวเหมือนยุคก่อนๆ ก้าวเข้าสู่เนื้อหาบารมีในการโปรดสัตว์อย่างกว้างขวางตามองค์มหาบารมี และช่วยเหลือในการเปลี่ยนผ่านยุคให้เป็นไปด้วยดี 
.........เราจึงได้เห็นผู้โปรดฯ บางท่านในรูปแบบที่แตกต่างไปจากในอดีตที่ส่วนใหญ่จะเป็นพระสงฆ์ ซึ่งจะแทรกซึมไปตามส่วนต่างๆ ของสังสารวัฏได้ดีกว่า ชนิดที่ไม่แบ่งโลกแบ่งธรรมเหมือนในอดีต 
.........นัยว่าแบ่ง segment กันทำงานโปรดสัตว์ก็ว่าได้ ซึ่งอริยบุคคลกลุ่มนี้ก็จะเป็นต้นแบบในการออกจากความวกวนคับแคบ ในยุคพลังงานเก่าไปสู่ยุคพลังงานใหม่ให้แก่ผู้คนในวงกว้าง
.........การดำเนินไปของยุคพลังงานใหม่ ก็จะเป็นไปโดยกรรมน้อยลง แม้ว่าอาจจะไม่ได้บรรลุธรรมกันหมดทุกคน 
.........แต่ก็เป็นไปด้วยกรรมที่เบาบางกว่า ตรงเนื้อหาธรรมมากขึ้น ผ่อนคลายยืดหยุ่นมากยิ่งขึ้น 
.........การแบ่งแยกแตกต่างในโลกจะน้อยลง โลกธาตุก็จะสงบสุขมากขึ้นตามไปด้วย 
.........ความขัดแย้งหรือทะเลาะเบาะแว้งเพราะทิฏฐิที่เคยจัดจ้านก็ค่อยๆจางคลายไป ทำให้ผู้คนทั้งหลายทิฏฐิใส่กันน้อยลง เข้าใจโลกและสังคมมากขึ้นไปเอง
.........แต่ทั้งหมดทั้งมวลนี้ก็จะไปทำเอาสร้างเอาไม่ได้ ต่อให้ปฏิบัติเอายังไงก็ติดอยู่แค่มิติหยาบๆ จะไปปรับเปลี่ยนเปลือกนอกยังไงมันก็ได้แต่เปลือก แต่เนื้อหาก็ยังไม่ใช่ 
.........ต้องปลงทิ้งตัวตนที่ซ้อนธาตุขันธ์ลง ก็จะแจ้งในสัจธรรมไปเอง กว้างขวางผ่อนคลายไปเอง เปลี่ยนผ่านเป็นมนุษย์ในยุคพลังงานใหม่ไปเอง จากภายใน แล้วเปลือกภายนอกก็จะปรับเปลี่ยนตามไปด้วยอย่างสัมพันธ์กัน
-----------------------------------------------


สิ่งที่จะเกิดขึ้น
หลังการเปลี่ยนแปลงเข้าสุู่โลกยุคพลังงานใหม่

-------------------------------------------------------------
........1 จำนวนมนุษย์โลกจะลดน้อยลง 1 ใน 3 (ขึ้นอยู่กับมนุษย์ในช่วงนั้น)
........2 ผู้มีระหัสกรรมเกิน 30% จะถูกชำระ (อันนี้สำคัญ ควรรีบกำจัดผลกรรมที่มีอยู่ให้เป็นกลางโดยเร็ว สิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่านก็ช่วยแบกรับกรรมให้เราถึง 70% สำหรับผู้รับธรรมะในสายอนุตรธรรม)
........3 ผู้รอดชีวิต
"รหัสกรรมทั้งหมดจะถูกยกเลิก"
........4 ภาษาไทยและภาษาจิตจะเป็นภาษาสากล (โทรจิต)
........5 มนุษย์จะมีอายุยืนยาวขึ้น และมีท้องฟ้าใหม่ที่สวยงาม
........6 โลกจะหมุนเร็วขึ้นเป็น 22 ชั่วโมงต่อรอบต่อวัน
........7 สัตว์บางชนิดจะสูญพันธ์ ( หนู กระต่าย )
........8 มนุษย์บางเผ่าพันธ์จะสูญชาติ สิ้นแผ่นดิน
........9 มนุษย์จะมีสังคมที่ไร้พรมแดน (รวมถึงการปรากฎตัวของสิ่งมีชีวิตนอกโลก มนุษย์ต่างดาว)
........10 ฆราวาสจะมีบทบาทในการดูแลบำเพ็ญจิตตนเอง โดยไม่ละทิ้งครอบครัว (อาศัยการใช้พลังงานร่วม หรือการสั่นสะเทือนจิตร่วมกัน ที่เรียกว่า"ธรรมชาติสมาธิ" เพราะความลับมิติโลกถูกเปิดเผยมนุษย์จะรู้หน้าที่ของตนเองมากขึ้น
........11
แผ่นดินและอาณาจักร์ที่หายไปจะไปปรากฎตัวอีกครั้งไว้เป็นอุทาหรณ์มนุษย์รุ่นหลัง
........12 มนุษย์รุ่นใหม่จะฉลาดเฉลียว รูปร่างสวยงามยิ่งขึ้น
-------------------------------------------------------------
........
"ตาที่สาม" จะเปิดออกโดยอัตโนมัติสามารถมองเห็นมิติของวิญญาณ ได้เป็นเรื่องปกติ เนื่องจากสนามแม่เหล็กโลกจะเพิ่มระดับพลังงานและยกตัวสูงขึ้นเกิน 60,000 ก ม (สนามแม่เหล็กโลกกำกับค่าของ" ตาที่สาม"เอาไว้)
........เป็นข้อมูลที่ต่างมิติได้ให้ไว้ในปี 2012 แต่เป็นเส้นเวลาที่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ ขึ้นอยู่กับจิตมวลรวมมนุษย์ว่าจะให้เป็นไปในทิศทางใด
........การทำสมาธิหมู่กว่า 30 ล้านคนในปี 2012 เพื่อชำระแกนโลกให้สะอาด ได้ช่วยรักษาโลกใบนี้ไว้ได้
........
หักคำทำนายของหมอดูก้องโลกทุกท่านรวมทั้งนอสตาดามุสด้วย

พระพุทธองค์ทรงบอกว่า


พระพุทธองค์ทรงบอกว่า 
---------------------------------------------
........ธรรมะทั้งหลายที่ท่านทรงดำรัสตรัสสอน 84,000 พระธรรมขันธ์นั้น ทั้งหมดนี้ สามารถสรุปลงเป็นคำสอนบทเดียวได้ว่า "สัพเพ ธัมมา อนัตตา" 
---------------------------------------------
........สัพเพ แปลว่า สรรพสิ่งทั้งหลายทั้งหมดทั้งมวลทั่วสากลโลกธาตุ มีอยู่แค่ 2 ลักษณะ คือ รูปกับนาม รูปคือลักษณะ นามคือสภาวะ
---------------------------------------------
........รูปก็คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ ที่เป็นธาตุประธาน ซึ่งมีชื่อเรียกกันไปต่างๆนานา เป็นอิฐ หิน ดินทราย แม้น้ำ ลำธาร พายุ ความร้อน เปลวไฟ เป็นต้น
---------------------------------------------
........นามก็คือ อาการและความรู้สึก อาการก็ได้แก่ เจ็บ ปวด เมื่อย หนาว เย็น ร้อน เป็นต้น ความรู้สึกก็จะมีความพอใจและไม่พอใจ เป็นประธาน แตกแยกออกไปได้เป็น ดีใจ สบายใจ ปลื้มใจ เสียใจ เศร้าใจ หม่นหมองใจ เหล่านี้เป็นต้น
---------------------------------------------
ครูชาญวิทย์

การปฏิบัติแบบไหนมันถึงจะได้มรรคผลเร็ว



การปฏิบัติแบบไหนมันถึงจะได้มรรคผลโดยเร็ว ....
-----------------------------------------------------------------
โดยหลวงพ่อพระราชพรหมยาน
(หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี
-----------------------------------------------------------------
....เรามาสรุปเรื่องมหาสติปัฏฐานสูตรที่ศึกษามาแล้ว ว่าการปฏิบัติแบบไหนมันถึงจะได้มรรคผลโดยเร็ว เร็วหรือไม่เร็วก็ชื่อว่าเข้าถึงมรรคผล เมื่อก่อนนี้เราก็ว่ากันมาตั้งแต่อานาปานุสสติกรรมฐาน นั่นเป็นการศึกษาแต่ว่าจะปฏิบัติกันจริงๆ ละก้อท่านจะต้องขึ้นโพชฌงค์ ๗ ก่อนฉันไม่เหมือนชาวบ้านเขาแล้วถ้าเราจะเอามรรคผลกันจริงๆก็ต้องใช้โพชฌงค์ ๗ ก่อนอันดับแรกเพราะกำลังใจของเราต้องเข้าถึงโพชฌงค์เราต้องมีโพชฌงค์ ๗ มาเป็นกำลังใจอันดับแรกก่อนคือ
-----------------------------------------------------------------
  • ๑. ต้องเป็นคนมีสติ
-----------------------------------------------------------------
  • ๒. ธัมมวิจยะ ธัมมวิจยะนี่ใคร่ครวญธรรมะที่เราพึงปฏิบัติ และข้อวัตรปฏิบัติ
-----------------------------------------------------------------
  • ๓. วิริยะ มีความเพียรต่อสู้กับอุปสรรค
-----------------------------------------------------------------
  • ๔. มีปีติ สร้างปีติ ความเอิบอิ่มใจให้ปรากฏกับใจ นี่หมายความว่า การปฏิบัติแบบนี้องค์สมเด็จพระชินสีห์บอกว่าถึงพระนิพพานแน่ อย่างเลวที่สุดเราก็ไปพักแค่สวรรค์ดีขึ้นไปหน่อยไปพักแค่พรหม ดีที่สุดเราถึงพระนิพพาน เรารู้ความจริงแบบนี้ปีติคือความอิ่มใจมันก็เกิดก็คิดว่าเรานี่ยังไงๆก็ไม่ตกนรกแน่ความภาคภูมิใจที่เกิดอย่างนี้เราเรียกว่าปีติ
-----------------------------------------------------------------
  • ๕. ทีนี้ปัสสัทธิ แปลว่าความสงบ สงบของปัสสัทธิ มีอยู่ ๒ จุดคือสงบจากนิวรณ์และสงบจากกิเลส ให้มีอารมณ์นิ่ง มีอารมณ์สงบไม่ยอมให้นิวรณ์เข้ามารบกวนใจหรือไม่ยอมให้กิเลสเข้ามารบกวนใจแล้วก็
-----------------------------------------------------------------
  • ๖. สมาธิ มีอารมณ์ตั้งมั่น
-----------------------------------------------------------------
  • ๗. อุเบกขา วางเฉย หมายความว่า ทรงอารมณ์เดียวเข้าไว้ ไม่ยอมรับทราบอารมณ์อื่นที่เข้ามารบกวนใจ
-----------------------------------------------------------------
....นี่สิ่งทั้ง ๗ ประการนี้เรียกว่า โพชฌงค์ คือว่าองค์เป็นเครื่องตรัสรู้จะต้องมีประจำใจอยู่ก่อนสอนแปลกเสียแล้วก็ต้องสรุปซีนะไม่ขึ้นตอนต้นเพราะว่าการขึ้นตอนต้นท่านถือตามหลักตามเกณฑ์ว่าควรปฏิบัตินี่เมื่อเรามีโพชฌงค์ ๗ ประจำใจโพชฌงค์ ๗ นี่เป็นอารมณ์ประจำใจคือเราคิดไว้เสมอว่า
-----------------------------------------------------------------
  • ๑. เราจะมีสติรู้อยู่ ในที่นี้เรียกว่า สติปัฏฐาน
-----------------------------------------------------------------
  • ๒. เราต้องใช้ปัญญา ธรรมะที่พึงจะปฏิบัติ ว่าที่เขาสอนเรานี่ หรือว่าตำราที่กล่าวมานี่ มันตรงตามความเป็นจริงหรือยัง
-----------------------------------------------------------------
  • ๓. มีความเพียรคือวิริยะถ้าขาดความเพียรเสียอย่างเดียวขี้เกียจมันก็ไม่ได้อะไร
-----------------------------------------------------------------
  • ๔. ปีติ ความอิ่มใจ เต็มใจในการที่จะปฏิบัติ หวังในผลที่จะพึงได้
-----------------------------------------------------------------
  • ๕. ปัสสัทธิ รักษาอารมณ์ให้สงบอยู่เสมอ
-----------------------------------------------------------------
  • ๖. สมาธิ มีอารมณ์ตั้งมั่นอยู่ตลอดเวลา
-----------------------------------------------------------------
  • ๗. อุเบกขา กันอารมณ์อื่นไม่ให้เข้ามายุ่ง อุเบกขานี่แปลว่า ความวางเฉย อารมณ์อื่นนอกจากที่เราจะต้องการมันเข้ามายุ่ง เราขับมันไปเลย
-----------------------------------------------------------------
  • สาธุ สาธุ สาธุ..น้อมนำจิตสู่แสงธรรมในธรรมะ
  • ขอให้ทุกท่านมีความสุข อย่าใด้มีความทุกข์ทั้งปวง!!!
  • ขอทุกท่านจงเจริญในกุศลธรรมทุกประการ และมีพระรัตนตรัยเป็นสรณะ
  • ขอขอบคุณเจ้าของภาพ และ ข้อความ ธรรมะเพื่อเป็นธรรมะทาน
  • "ธรรมทาน คือ ทานเพื่อส่งเสริม การบรรลุธรรม"
  • สพฺพทานํ ธมฺมทานํ ชินาติ "การให้ธรรมะเป็นทาน ย่อมชนะการให้ทั้งปวง

หลักสัจธรรม


หลักสัจธรรม
--------------------------------- 
........คำว่า "หลักธรรมชาติ ที่แท้จริงนั้น"คือ ฟ้า ดิน ต้นไม้ ภูเขา สายน้ำ ลำธาร สรรพสัตว์ น้อยใหญ่ อารมณ์ ความรู้สึกนึกคิดทั้งหลาย ธาตุสี่ขันธ์ห้า จิตของเรา 
........อีกทั้ง ศีล สมาธิ ปัญญ ญาณ ฌาณ อิทธิฤทธิ์ รวมถึง โง่ ฉลาด ดี ชั่ว บุญ บาป สุข ทุกข์ รวย จน ดีใจ เสียใจ แข็งแรง อ่อนแอ การไป การมา การเข้า การออก 
........ตั้งอยู่ แตกทำลาย ลมพัด ฝนตก แดดออก ดวงจันทร์ ดวงอาทิตย์ หมู่ดาวน้อยใหญ่ และ จักรวาล มหาจักรวาล อนันตจักรวาล และ พุทธเกษตรทุกๆ พุทธเกษตร
........อันมีมากมายดุจเมล็ดทรายในคงคานที อีกทั้งรวมถึงภพภูมิทั้ง 31ภพภูมิ รวมทั้งธรรมและอธรรม หรือแม้กระทั่งที่เรียกกันว่า มาร หรือ พระ .....
----------------------------------
........สิ่งเหล่านี้ไม่สามารถเป็นอื่นได้เลย นอกจากความเป็นธรรมชาติธาตุเดิม ของมัน อยู่เองแล้ว แห่ง ตถตา.. "
........แต่เมื่อไหร่ เราใช้ความเป็นอัตตาตัวตนเข้าไปยึดสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ในธรรมชาตินั้น
........ทุกสิ่งที่กล่าวมาทั้งหมดก็จะมาปรากฏ แก่เราทันที เพื่อรอการไปเสวยผลแห่งกรรม ที่ไปยึดติดในธรรมชาตินั้นๆ
........และเมื่อเราตื่นรู้เมื่อไหร่ จากวิบากกรรม ก็จะกลายเป็นธาตุตามธรรมชาติ ของมันเองไปทันที และเป็นการยุติ เหตุแห่งการเกิดการตายอย่างฉับพลัน.!
---------------------------------
........นี่คือปฐมเหตุ ที่องค์พุทธะทุกๆ พระองค์ทรงกล่าวโดยจำกัดความไว้ว่า
ธรรมทั้งหลายทั้งปวงเป็นอนัตตา คือไม่สามารถใช้ความเป็นตัวตน เข้าไปยึดได้เลย
........และยังทรงกล่าวอีกว่า ธรรมทั้งหลายทั้งปวง ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น โดยประการทั้งปวง
........เพราะความหมายของคำว่า
สัจจธรรม ก็คือ ความไม่ยึดติดนั่นเอง......
---------------------------------
ดังนั้น...
---------------------------------
........คำว่าจิต ที่จริงก็ไม่ใช่จิต ถึงกระนั้นก็ยังไม่ใช่จิต ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่า.. จิตนี้มันก็ไม่เคยตั้งชื่อให้ตัวมันเองว่ามันชื่อ "จิต"
........แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น องค์พุทธะทุกๆ พระองค์ จึงทรงได้ สมมุติบัญญัติขึ้นมาก็เพื่อใช้มันสะท้อนสัจจธรรม
........ก็เพื่อให้เหล่าสรรพสัตว์ทั้งหลาย ได้ตื่นรู้ว่าสรรพสิ่งทั้งหลายทั้งปวง หรือที่เรียกกันว่า ธรรมทั้งหลายทั้งปวงนั้นเป็นสิ่งที่อาศัยชั่วคราวเท่านั้น
........ก็เพื่อไม่ให้เราเข้าไปยึดมั่นถือมั่นในสรรพสิ่งทั้งปวง คือน้อมมาใช้เสร็จแล้วก็ให้แล้วกันไป ไม่ต้องนำมาแบกคาไว้ จนกลายเป็นอนุสัยที่นอนเนือง แล้วก็กลายมาเป็น
"ตัวเรา"เป็น"ของของเรา"ขึ้นมา...
........นี่คือจุดประสงค์หลัก ที่พระพุทธะองค์ต้องการให้เหล่าสรรพสัตว์ทั้งหลาย ได้ตื่นรู้ในธรรมอนัตตานี้
........
และให้เราถอน "อัตตา" ออกจาก "จิต" ที่เป็นเพียงชื่อเรียกที่สมมุติกันขึ้นมาชั่วคราวเท่านั้น
........และโดยเนื้อหาที่แท้จริงของจิตนั้น เป็นการแสดงตัวออกมาจาก คำว่า
ตถตา..ตถคตา..ตถาคต..นั่นเอง.....
---------------------------------
........ดังนั้น จึงไม่สามารถสรุปเจาะจงลงไปในธรรมอนัตตาได้เลย มีเพียงแต่ปล่อยให้ทุกอย่าง มันคลายตัวมันเอง ตลอดเวลา 
........จึงจะได้ชื่อว่า "นอกเหนือยิ่งกว่านอกเหนือในธรรมทั้งหลายทั้งปวง"
........สาธุ..
--------------------------------
สัพเพ ธัมมา อนัตตา

การปฎิบัติธรรม



การปฎิบัติธรรม--------------------------------------------------
........การเริ่มต้นปฏิบัติ ด้วยการแสวงหานั้น เป็นการถือเอาทางผิดโดยสิ้นเชิง
........เพราะสิ่งเหล่านี้มีอยู่ในจิตเดิมแท้ของเราเองแล้ว เรื่องของมันก็คือปล่อยให้เห็นแจ้งออกมา ไม่ใช่เที่ยววิ่งแสวงหา.........
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........นิพพานไม่มีการปรากฏแห่ง การเปลี่ยนแปลงหรือเกิดดับนั้น.....
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........เป็นการดับสนิทไม่มีเหลือ.และปราศจากอวิชชาตัณหาอุปาทาน......
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........ส่วนการ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไปนั้น เป็นการเกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไปแห่งอวิชชาทั้งปวง.......
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
.......และเมื่อจิตเราเป็นอิสระอย่างเด็ดขาดิ ต่อเครื่องขัดข้องคืออวิชชาทั้งหลาย การเกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไป ก็ย่อมไม่มีโดยสภาพแห่งธรรม นั้นแล้ว 
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
.......และไม่มีแม้กระทั่ง ความสิ้นสุดของการทำหน้าที่ของความเกิดขึ้นและความแตกดับ....
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
.......เพราะเนื้อหาแห่งพระนิพพาน คือธรรมชาติล้วนๆ และเป็นสภาพมันเองอยู่อย่างนั้น 
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
.......เป็นความอิสระอย่างเด็ดขาด "โดยที่ไม่ต้อง อาศัยอะไร กับอะไร...เพื่ออะไร..........
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........นิพพานเป็นการแสดงออกของสภาพธรรมอันเป็นธรรมชาติล้วนๆ การแสดงออกนั้นเป็นการแสดงออกโดยตัวมันเอง และโดยสภาพมันเอง....
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........จึงไม่ควรให้มีความเห็นใดๆ เข้าไปบัญญัติอีกว่า "นี่คือการแสดงออก.......
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........เมื่อ อวิชชา ความหลงเห็นเป็นตัวตนเป็นทุกสิ่งอย่างหายไป การปรุ่งแต่งทั้งปวงก็ยุติ สมมุติทั้งปวงก็ยุติ 
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........เมื่อสิ่งทั้งปวงดับไปตามเหตุ ไม่มีมายาใดๆปรากฏ 
........นี่ คือ( นิพพาน)
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........จิตที่ปรุงแต่งทุกเรื่อง ไม่ว่าจะหยาบ ละเอียด เลว งาม.ก็ล้วนไม่เที่ยงแท้โดยตัวมันเอง โดยสภาพมันเอง..(สักแต่ว่า)........
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........ส่วนใหญ่นักปฏิบัติธรรม จะติดปรุงแต่งในธรรมเนืองๆ โดยที่หารู้ไม่ว่า การพิจารณาธรรม แบบซ้ำๆซากๆ 
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........ก็เป็นจิตที่ปรุงแต่งชนิดหนึ่ง เหมือนเส้นผมที่บังภูเขา ที่เป็น เช่นนี้ก็เพราะ "จิตที่ปรุงแต่งในธรรมก็ไม่เที่ยง".........
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........จริงๆแล้ว การปฏิบัติธรรมเพื่อหลุดพ้นนั้น คือ เป็นการรู้เห็นตามความเป็นจริงต่อ สัจจธรรม แห่งการไม่ยึดติดนั่นเอง
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........ทุกสรรพสิ่งทั้งหลายทั้งปวงก็คือ ธรรมอาศัยชั่วคราวเท่านั้น 
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........โดยอยู่บนเนื้อหาแห่งการไม่ยึดติดในธรรม ทั้งหลาย ทั้งปวงเหมือนเช่นเดิม........
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........ปัญหาอยู่ตรงที่ว่า หากความไม่รู้ .พาเข้าไปยึดมั่นในเวทนาทั้งหลาย 
จนก่อให้เกิด ตัณหา อุปาทาน แล้วกลายเป็นจิตที่ปรุงแต่งแล้ว กลายเป็นความคิด อันมีเขา มีเรา แล้ว.จะทำอย่างไร?
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........เมื่อเกิดอัตตาขึ้นแล้ว เป็นจิตที่ปรุงแต่งแล้ว "ก็อย่าเข้าไปเนื่อง อย่าเข้าไปเนิ่นช้า ในความคิดนั้น ในอาการที่จิตปรุงแต่งนั้น...
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........เมื่อไม่เข้าไปเนื่อง เมื่อไม่เข้าไปเนิ่นช้า " ความคิดนั้นก็ไม่เที่ยง จิตที่ปรุงแต่งนั้นก็ไม่เที่ยง 
........"ไม่เที่ยงโดยสภาพมันเอง ตามหลักธรรมชาติที่ว่า ...ทุกสรรพสิ่งย่อมไม่เที่ยง.......
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........เมื่อไม่เข้าไปเนื่อง ไม่เข้าไปเนิ่นช้า มันก็ไม่เที่ยง โดยสภาพมันเองอยู่แล้ว นี่คือ ธรรมชาติ
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........ด้วยเหตุนี้ เมื่อเราเข้าใจว่าอะไรคือทุกข์ ก็อย่าเข้าไปยุ่ง ไปสาละวน 
อย่าเข้าไปเนื่อง อย่าเข้าไปเนิ่นช้า ให้เกิดปัญหาซับซ้อนขึ้นมาอีก 
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........และเมื่อหยุดเข้าไปยุ่ง ก็เกิดการ คลายกำหนัด อัตตาที่นอนเนืองใน สันดานก็ลดลงทันที
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........การเข้าไปกำหนดจดจ่อในธรรมนั้นๆิ.มันเป็นการที่เอาจิตเข้าไปดำริ เข้าไปริเริ่ม เพื่อที่จะให้มันชัดเจนตามความรู้สึกของตัวเอง ที่มีความเป็นอัตตาตัวตน แทรกซ้อนอยู่ 
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........ซึ่งมันเป็นการเจริญตัณหาอุปาทานขึ้นมาอีกเนืองๆ.
-----------------------------------------------
สัพเพ ธัมมา อนัตตา

วิถีแห่ง ธรรมชาติของพุทธะที่แท้จริง



วิถีแห่ง ธรรมชาติของพุทธะที่แท้จริง
หน้าที่สักแต่ว่าหน้าที่ 
------------------------------------------------
........คือไม่มีตัวตนเป็นผู้ยึดในหน้าที่ 
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........เพราะคำว่าหน้าที่ เป็นธรรมอาศัยชั่วคราว ก็คือการดำเนินชีวิต
อยู่บนพื้นฐานของความเสียสละ
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........ก็คือการสละออกซึ่งอัตตาตัวตน ที่คอยเข้าไปยึดในกาย ในจิต ในอารมณ์ ความรู้สึกนึกคิดทั้งปวง ่ว่าเป็นตัวเรา ว่าเป็นของของเรา
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........และเมื่อผู้ใดได้รู้แจ้งซึ่งสัจจธรรมห่งความไม่ยึดติดได้เด็ดขาดจริงๆ แล้ว การดำเนินชีวิตของทุกคน ก็จะดำเนินอยู่บนธรรมนองคลองธรรม แบบพอดี
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........โดยมิได้ปฏิเสธหรือยอมรับในสรรพสิ่งทั้งปวง โดยวางตนอยู่ท่ามกลางในทุกๆ กระแส
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........คำว่ากระแสก็คือ การหมุนเวียนของ สภาวะธรรมทั้งปวง
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........ดังนั้น ตนนั่นแหละเป็นผู้วางในตน และก็ตนนั่นแหละเป็นผู้ตักเตือนในตน
........ก็คือการไม่ยึดติดในธรรมทั้งปวง และเมื่อเราเป็นผู้ปล่อยวางได้ทุกขณะ
โดยคำว่าทุกขณะนั่นแหละ คือการปฏิบัติธรรม
.......โดยสรุปก็คือ พระธรรมเปรียบเสมือนแพ และเรานี่แหละคือผู้ที่อาศัยแพลำนั้น ในการข้ามแม่น้ำใหญ่ คือสังสารวัฏ
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........เมื่อถึงฝั่งแล้ว เราก็ไม่จำเป็นต้องแบกแพลำนั้นไปด้วยเลย
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........ทันทีที่เราหยุดวิถีแห่งกรรม คือ ถอนความสำคัญในอัตตาตัวตน ที่คอยเข้าไปแทรกซ้อนปรุงแต่งในจิตได้เด็ดขาดจริงๆ
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........และทะนุถนอมความรู้สึกตัวทั่วพร้อมของเราให้ดี อุปาทานความยึดติดที่เหลืออยู่ก็จบสิ้นลง
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........และความเข้าใจ จะเกิดขึ้นโดยธรรมชาติแบบอัตโนมัติ โดยมิต้องพยายามอันใด.........
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........ทันทีที่ปุถุชนเห็นธรรมชาติของเขา อุปาทานความยึดติดทั้งหลายก็จบสิ้นลง ความตื่นรู้มิได้ถูกซ่อนเร้นอีกต่อไป แต่เธอสามารถจะพบมันได้ในขณะนี้เท่านั้น
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........ถ้าหากเราต้องการจะพบทางทางนั้น จงอย่าได้ยึดติดกับสิ่งใดเลย
แม้ กระทั่งคำว่าทางทางนั้น..
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........ถ้าหากเธอใช้จิตของเธอศึกษาสัจจะความจริง
........เธอจะไม่สามารถเข้าใจทั้งจิตของเธอและสัจจะความจริง
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........หากเธอศึกษาสัจจะความจริงโดยไม่ใช้จิต
........เธอจะเข้าใจทั้งสอง
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........บุคคลผู้ไม่เข้าใจ ย่อมไม่เข้าใจ ความเข้าใจ
........ส่วนบุคคลผู้เข้าใจ ย่อมเข้าใจ ความไม่เข้าใจ
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........บุคคลผู้มีสัมมาทิฏฐิ ย่อมรู้ว่าจิตนั้นว่างเปล่า
........เขาอยู่นอกเหนือทั้งความเข้าใจ และความไม่เข้าใจ
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........และการนอกเหนือ ทั้งความเข้าใจ และความไม่เข้าใจ
........คือความเข้าใจที่แท้จริง.
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........การเข้าใจในสมมุติและวิมุติอย่างแท้จริงแล้วนั้น คือผู้ที่ดำรงค์อยู่ท่ามกลางวิหารธรรมตลอดเวลา
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........จนในที่สุด ในความหมายของฝั่งนี้ หรือฝั่งโน้น .และคำว่าท่ามกลาง ก็ไม่มีความหมาย.สำหรับเขาผู้นั้นอีกต่อไป
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
........นั่นก็คือ วิถีแห่ง ธรรมชาติของพุทธะที่แท้จริง ที่มีอยู่พร้อมบริบูรณ์ ในจิตเดิมแท้ของทุกคน.มาเป็นอนันตกาล..............สาธุ
︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾︾
สัพเพ ธัมมา อนัตตา

ศรัทธา

ศรัทธา